здоболи (св.)
Мечката силно се навредила, ја здоболел грдиот збор, па му рекла на човекот да ја удри со секирата по глава.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
И сега, кога се потсети на него, чекорот несвесно му се забрза и срамот повторно го здоболе.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Верувам дека ги здоболело до срце кога ме нашле во такви услови.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Во сефардскиот печат, дури и во умерениот „Ел Тиемпо” го напаѓаа за неумерено покачување на рабинската плата, а уредникот Јицак Давид Флорентин, еден од угледните личности на Солун што ги запозна уште при првата посета на градот, дури без стегање напиша еден текст од секташки позиции: изворот на арогантноста - ѝ поминува низ мислите текстот што најмногу ги здоболе и Цви и неа - е ашкенаското потекло на главниот рабин; таму, според тој луд Флорентин, лежи причината за тешкиот, автократски и нееластичен карактер на главниот рабин, додека без срам потаму пишува дека „ние Сефардите сме луѓе со слатка, флексибилна и добродушна расположба”.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Сигурно многу ја здоболе. Нека плаче...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Едно време страшно го здоболе стомак.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Јас не заплакав, иако ме здоболе, зашто моето девојче навистина многу убаво пишуваше: - раката не ѝ трепереше.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Но онаа друга помисла, дека бил отфрлено новороденче затоа што бил несакан нов живот, го здоболувала до смрт.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
