здрвени (св.)
4. Сетики знаете дека има разни коали Има коали чауши и обични мали гладни коали Има коали со здрвени вратови Од сонување саде во една иста положба Има коали кои не гледаат ни централни ни споредни вести И ич бутур не им е заради тоа Коалата не е коала ако не грицка лисје од еукалиптус
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
И откога завршив, тие некое време останаа така здрвени, со отворени усти.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Сите стоеја здрвени од изненадата.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Загледан во книгата, Пискулиев полека се заборави, и престапувајќи од нога на нога, што му чинеше добро на колената здрвени од стоење, по некое време тој изби во првиот ред на групата.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Надвор во густата безживотна бара лежеше ничкосан на една страна коњот и самиот безживотен: здрвени нозе, забуцана муцка в кал, а на црвеното чело чавка со кокетно накривена глава се бара во огледалото на лилавата зеница.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
На страната на Добрина Стана, во перспектива на Скодра, наежени коњи од сталагмит и здрвени џандари, влажни и порабени векни ветер ги прават надмени прозорците.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Без страв, ослободувајќи се конечно – веруваше, во еден морбиден налет на радост и студ – беше крај неа и ги рашири и таа дланките, одбивајќи да мисли, а жената од мостот се притисна во нејзините гради и двете се прегрнаа, здрвени и молчаливи, на мостот, со раздробената река што удираше по столбовите.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Солзите ѝ останаа на образите. Здрвени... ***
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Молк. Сите ние здрвени.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Се сети: кога како дете го виде отруено своето куче, со пена на исфрлените заби, со здрвени нозе и со мраз во позлатените очи, мислеше дека и самиот умира.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Врз една куќа лежеа на парче зелена светлост од месечина здрвени трупови. Мртво се клештеа.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
