зурла (ж.)
Истата вечер, звукот на гајдата го облеа небото, зурлите и тапаните трештеа низ кориите, одбивајќи го својот звук од младите букови стебла.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Со приближувањето на тапанот се слуша и мелодијата на зурлите, придружена од пијаното пеење на Караман Атанас).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
А во мозокот думкаа подземни тапани и го прободуваа писоци на зурли.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Во ушите, како и тогаш, почна да му чука тапанот и да му писка зурлата.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
О Тешкото... Зурли штом писнат на рамковна свадба недела е ден за нова дивоградба пиштоли фрчат, овчо се гнете слушнав на вести убиле дете О Тешкото...
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Секоја нова естетика, што тој недограѓанет селанец не може да ја препознае како гајда или опинок, како зурла или тапан, макар таа и да произлегла од гајдата, зурлата и тапанот, за него, господа, е комунистичка естетика.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Истовремено со нив пристигнуваа и музичарите. Надалеку ечеше звукот на зурлите и тапаните.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
На знак на Абдурахим Али и при уште посилно трештење на зурлите и тапанот, борбата отпочна.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Низ дворот црковен луѓето тешко се пробиваат до црквата, особено оние што зад себе влечат добиток за да го подарат; калуѓерите одат пред нив, се пробиваат низ настисканиот народ и им прават пат; пред секој што носи дар, зурлите одат напред, свират, а дарителот по нив; свртуваат по три пати околу црквата со добитокот и потоа им го предаваат на калуѓерите.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Во ушите започнува да ѕуни неодредена и заглувната музика. Го замачија пискања на зурли.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Зурлите молкнаа, тапаните веќе не биеја.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Одејќи по звукот на зурлите и бувтањето на тапаните, дојдоа до куќата на Китан.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Да ми тропнат, леле, на порта, по дворје и одаи да ми се растрчаат, да ми се распеат во бавча китна, во лозје зрело и ливада зелена, Господе златен, семоќен, та тапан да удри и зурли да писнат за свадби, за првачиња и мераците да потечат ко река, леле... Кога ќе ми се вратат, леле, кога?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Напред пред борачите одеа тројца зурлаџии и еден тапанџија, (свиреа, корнеа зурлите, бувташе, уриваше тапанот) а по нив сета прилепска чаршија, сите пазарџии, меѓу кои и главите на сојовите од Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
СУЛТАНА: Бев на свадба. Имаше турли, турли јадења и пијачаки и зурли и тапани и веселба до три дена.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
СУЛТАНА: Бев на свадба. Имаше турли, турли јадења и пијачки и зурли и тапани и веселба до три дена.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Истиот час, еден од клисарите со крената рака, и со некои други ишарети, ја запре свирката на зурлите, тапаните и гарнетите.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Се слушаше „ишала“ и „машала“, а зурли и тапани сосила свиреа некаков марш, додека еден келеш од другата страна на мердевините бесно тресеше дајре.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
И називите на неколку музички инструменти се од персиско потекло, како: зурла, саз, тамбура, ќемане.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Кавалот молкна... Тапанџијата се стаписа, саде зурлите пуштија писок-крик на некакво раскрилено сениште!
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
