извичен прид.

извичен (прид.)

Извичник (!)
„Правопис на македонскиот јазик“ од Институт за македонски јазик „Крсте Мисирков“ – Скопје (2017)
б) На крајот од секоја или од секоја втора заповедна реченица, кога следната започнува со голема или со мала буква: Нарачај будење! Стани веднаш по повикот! Потоа разбуди ги децата! – Оди, не чекај да те повика! продолжете кај што застанавте! – Пополнете го формуларот! Ставете го во пликот заедно со парите! Пликот внесете го во автоматот!
„Правопис на македонскиот јазик“ од Институт за македонски јазик „Крсте Мисирков“ – Скопје (2017)