издише (св.)
Издишуваат чемер, плукаат густа, леплива и пенлива плунка.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Дејгиди моме од ЕЛЕМ од мразој ми коса побеле знам сила Бога не моли ѕемнам цел ден по јамболии Ах мори моме од ЕЛЕМ имам проблем преголем в темница книга пишувам пареа од усти издишувам Студ ми влезе во душата камен се стори срцево во зимските дни студени знаеш ти да ме ИЗГОРИШ Зошто ли зошто се продаде в туѓи раце ти отиде и џебови мој ти запусти Џевад за џабе те користи
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Посилниот забрзано се издиша уште малку и рече: - Не ми е грижа како лажете, копилиња.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Го фрлам митралезот и седнувам да се издишам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не се обидував да видам во моите мисли како лежи едвај подвижен, не сакав да слушнам како последните капки сила го принудуваат да вдишува и издишува, не сакав да знам ни што му врвело низ мислите во тие мигови – дали го мачела помислата на сестрите кои постојано се јавувале во неговиот дом и молеле да се најде начин да ја напуштат Виена, дали имал грижа на совеста од претпоставувањето дека во логорите на смртта ќе ги приберат и нив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
На секое разминување умира и плачот и смеата во мене, не се смеам а ниту плачам, само полека вдишувам и издишувам, од мирисот на нашите цветови.
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Моите симптоми се вдишувањето и издишувањето, во кое се борам за воздух...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
И онаа млада пареа што ја издишува Левтерија, се врзува за воздухот и за земјата под неа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Татко се исправа, издишува и ми ја подава секирата мене.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кристалните прозорци светкаа, увото се напрегна и ја затегна својата слушна опна уште посилно — сите сетила на градот се раздвижија како некаква невидлива внатрешна луња, броејќи ги вдишувањата и издишувањата, скриениот и нејасен дамар на луѓето, слушајќи, гледајќи и вкусувајќи.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Во црна блуза со деколте, припиени црни хеланки и сребрени сандали со високи пластични потпетици, пушејќи долг Davidoff, се прошета до стаклениот ѕид и таму, издишувајќи облаче чад го проследи вивнувањето на еден авион кон небото.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Се навикнавме во грч да го чекаме да наслушнуваме кога ќе се приближи, и благо да издишеме кога ќе нѐ одмине.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
При секое издишување, боксот ми се стеснува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И тие мене ми ја издишаа душата, ама и јас мајче им ебав. Ќе видиш.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ете, и Илинден наближува - длабоко се издиша баба Петра и фати тивко, стишено да пее песна, небаре тажалка по сите во војна заминати.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Небаре низ иглени уши вдишува, издишува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нина длабоко се издиша, лицето ѝ стана сериозно: „Драги еколози, најнапред се извинуваме дека доцна ви одговараме, попречија новогодишните, па и божиќните празници, па зимскиот распуст, па дури после одржавме состанок, со задоволство ја прифаќаме соработката, со желба да се посетуваме, вие доаѓајте кај нас во Струга на летување и знаете колку сме гостољубиви.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Полицаецот: Убаво би изгледале! Ве предупредувам: дури и на издишување, не сметајте на сомилост од пандурите: пандурот е без милост.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Кампот служи за да се издишува претензијата, да се растура хиерархијата и да се запомни дека сите настрани се стигматизирани и дека никој не заслужува достоинство што е за сметка на туѓ срам.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во моментите кога не можам да издржам помислувам на овие негови зборови... и тој е тука до мене, и ја чувствувам неговата рака на рамото, се издишувам и одам понатаму!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
