излив (м.)
Не според стилот на епохата
туку според изливите, внатрешните
релјефи на гестот-ерес
временски ќе се сместува
меѓу XIX и XX век отприлика
почетокот на нашата взаемна
љубов:
грешките се допуштени
ако за грешка може да се смета
она кое ги надминува границите
ако воопшто од животот можеме
да го избркаме чудесното, волшебното
магиското.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Хистеричите изливи на омраза против населението кое во Македонија се борело против турската власт биле проследени со изразување на дотогаш нечуени симпатии кон султанот и неговите крвави репресалии во Македонија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Да ги зачува своите жртви од изливот на фанатизмот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
После изливот на реките по расположливите природни пространства и напливот на атмосферските води по улиците на населените места по целиот Балкан, во соседна Бугарија, на една од централните авении на главниот град, деновиве била регистрирана присутност на рекичка начинета од големи творечки имиња од областа на кино индустријата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Два дена само минаа откако тој го отпочна тоа необично и безумно дело и Ана пристигна, жедна за милувки и за исповеди, свежа и малку тажна, но детински радосна и брборлива во своите изливи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Пример рибата: за да го продолжи своето потомство, во зависност од видот, исфрла од 15 илјади до 150 милиони икри годишно; матицата на пчелата за три години снесува околу три милиони јајца; жабата шест илјади годишно; и човекот непотребно се расфрлува: во изливот на семето исфрлува околу 200 милиони сперматозоиди.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Во изливот на емоциите останале забележани само оние кои отишле најдалеку во чујноста.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Наместо да се радувам јас липав и ги лачев сите емоции од претходно како тоа да ми дојде соодветен изговор за изливот на емоции.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Многу е рано наутро да се бакнуваат по автобуските постојки, ама под железничка има двојки кои се разделуваат пред пат, или се сретнуваат по одмори, па денов ми продолжи во слики на љубовни изливи и страсни прегратки, и, судејќи по тоа на колку вљубени им бев „позадина“, утрово има љубов во градов наш.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Тие нема да дозволат еден таков излив да помине неказнет.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Па што бара сонцето кај смртта дома?
Се затемнува ли како осветлен филм
или блеснува јарко небаре животот е
пладне створено за излив на крвта?
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Вашиот татко почина пред неколку часа од излив на крв во мозокот. Жал ми е, ништо не можевме да сториме.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Не можев да ги разберам добро овие Мајкини изливи на набожност.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Драматичен излив на емоции кои постојат и се случуваат, рефлектирајќи ја импресијата и доживувањата од делициозните дарови на копнежите и страста низ една прочистена оптика.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Почнувате да го разбирате вербалниот излив полн со страдање, буквално, физичкото ползење, напнатоста на мускулите, очајот, анксиозноста и стравот кој се доживува во бескрајно многу видови, и можете да ја согледате врската меѓу овие реакции и различните средински ситуации, од кои некои се во доменот на архитектонското.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Неколку часа од изминувањето на дејството, можете да се чувствувате депримирано, преемотивно, со чести изливи на плачење.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Во една пригода, во излив на отвореност и искреност, ова му се случуваше само пред Татко, кога ќе кажеше нешто што можеше скапо да го чини од што и собеседникот го обземаше немир, ќе заклучеше дека само затворот на Голи Оток можеше да го ослободи од стравот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Да не реагирав на неприродните и неиздржливи сталинистички изливи на програмираниот директор на домашниот театар, јас сигурно ќе реагирав подоцна на ова патување во знакот од прославата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Заминувајќи речиси доброволно од власта (се откажа од своите советници и голем дел на нацијата), свесен и за тежините на немоќта, во патетичен и меланхоличен излив, ќе извика: Староста, каков бродолом! (La Vieillesse quelle naufrage!).
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Од една страна: засилена веселост, емотивни изливи, бегање на идните, од друга: немир, напнатост, страв, со депресивни мисли кои упорно се неметнуваат.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
