изрод (м.)
Гледајќи го својот земски бог погледни малку во бедотијата своја ништожен поданик, нималку вреден жеден за внимание, беспомошен слуга Коленичиш пред тој изрод и крвник во твојата внатрешност сѐ е пусто обезличен дух на обичен смртник со мирис на катран и горчливо чуство
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Удри Господе, удри силно удри во ова проклето време удри по ѕверот и изродот гнасен и спаси го стадото од сатанско племе
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
- Тој? Ха, изрод! Што ќе добие од тоа?
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Проклетници е пожелен за службеници и оние што паѓаат на коленици за курви, педери и вештици за изроди и странски платеници
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
И нигде на планината не можеле да најдат трага од неговите големи стапалки, и ако нашле не ќе се излажале - ногата на тој изрод не можела да застане ни во детска колепка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
А ти ако сакаш да разградуваш излегувај надвор и не се враќај. Изрод еден.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Потоа тие ѝ рекле дека е недостојно член на Партијата на здравиот народен дух да си дозволи да коленичи и да моли некаков недеклариран изрод, кловн од прв степен.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Раскрварен, јаден да биде се трудат разединет, газен од изроди свои проклетници, ѕверови недостојно му судат свој кога те гази најмногу боли
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Гледам: пак е некој изрод.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
И на тој, по малку перверзен начин, простите консументи на уметноста се претворија во уметници - свесно избрале дека не сакаат да бидат само пасивни набљудувачи, туку активни учесници во создавањето. превод: интелектуална кооператива Изрод 152 okno.mk
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
ЛУКОВ: (Правејќи обид да го смири Младичот, да го покори.) Централниот комитет реши да премавне еден многу опасен предавник и изрод на нашиот народ.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Каков ли изрод сум штом сакам да талкам и освојувам души, а за мене задржувам само една.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Па покрај тоа што сум знаел дека постојат секакви луѓе, особено изроди, сепак сум успеал да дојдам до заклучок дека луѓето се мразат еден со друг и нормално во такви услови послабиот да носи многумина на својот грб.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
„За некого изрод, за некого бабаит. Нели така, кадијо ефенди?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Да знаеја ревносните офицери, со речиси циментиран идеологизиран ум, сигурно ќе ме прогласеа не само за голем еретик, малцински изрод, туку и за суптилен непријателски детонатор!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Бидејќи, за систематично да се поткрепува културата на контрадикции, за едно отворено свртување кон феноменот на масовната култура, за константно да се испитува привилегираната позиција на интелектуалецот, и за да се поддржат демократските промени, мора да се биде изрод, бастард.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Што се однесува до хрватската литература јас сум повеќе нејзин изрод отколку изданок.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Јас сум изрод, вели пашо. Таков ќе ме памети народот“.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Стомачето беше како некој изрод во таа фамилија.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
-Изроду! - повика тој и јурна кон старецот. -Шпион... Живо ѓубре.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
