изуми (св.)
Сум изумил дека бев набил туфек во цевката.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Изумив дека им го оставив на другарите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
На деветнаесет години изумил рачна граната што била усвоена од Министерствто на мирот и која, на своето прво испробување, убила триесет и еден евразиски затвореник во една единствена експлозија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Можеби настаната од потребата да се поттикне јунаштвото кај борците; (нели, се зборуваше, откако успеал да ја протне бомбата низ отворот на бункерот, тој со своите гради го затнал тој отвор низ кој митралезот го бранел влезот во рудникот) а притоа творците на ова тврдење изумиле дека приказнава може да втаса и до ушите на тетка Боса Сотирова и дека тогаш јунаштвото на Благоја нема да е поттик туку ќе претставува бодеж што ќе длаби во срцето на несреќната мајка.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Како можам да ја изумам неговата слика на сликата, си велам, па кога сум рикнала да плачам, да не може никој да ме заплати.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Потоа срипаа проповедници на разни религии да корнат коси дека бракот е од Бога изумен како заедница на мажот и жената, те само на мажот и жената, ни под разно на мажот и мажот или жената и жената, уште помалце на жената и мажот.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Исход е на три големи настани: на рекапитализацијата на внатрешниот дел од градот и на последователната гентрификација на градските маала; на епидемијата на ХИВ/сида и на изумувањето на интернетот.
За да се согледа природата на промената и на нејзините решавачки, далекосежни ефекти, треба да се присетиме на околностите во кои се појавила геј-културата во годините што непосредно им претходеа на тие три големи настани.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Телето сосем го изуми. А и по она што му го рече чичко Добре, изгуби секаква надеж дека ќе го пронајде.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И доколку ме изумиш, доколку сосема исчезнам - и тоа битно не е: јагленот студен - но тој сѐ уште го памети огнот на кој горел...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Млекарки со полни ведра кога се враќаат од молзење и разбој и на него мајка ти врз бесконечната ливада на веленцето што го ткае спроти Велигден да гледаш постапно како никнуваат на милиони цвеќиња, тревки, плодови и незаборавна, точно во тие години, во пределот на првиот допир, да почне една војна, постапно да го изумуваш својот татко, тој да исчезнува низ времето, да потече и крв од твојата нога за да сфатиш дека твоето детство стои допрено како божјак до војна и молчи...
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Конечно, зошто е толку важно кој ги изумил авионите ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Рече со растреперен глас Момите два пати се благословени - со две мајки и со двајца татковци! а немо продолжи во себе Прости ми, изумив дека одамна Роса ви е и мајка и татко!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Не треба да се изуми фактот дека на Балканот и пошироко, христијанското православие и исламот заземаат понекогаш и дистанциран однос кон западноевропското мислење!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Што се однесува до проблемот на хиперпродукцијата, кој во нашето општество е латентен уште од развојот на машинската техника, тој е решен со изумувањето на постојаното војување ( види Глава III ), кое е исто така корисно и за одржување на моралот на населението на потребното ниво.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но, по пат, изгледа, изумив да спомнам дека барајќи го проклетиот влез на зградата, каде придавката „проклет” има многу повеќе од само доопишувачка епитетна вредност, размислував за човекот кој беше толку музички талентиран што не можеше да го издржи притисокот и товарот на славата, па реши да се повлече во манастир и целата своја неродена музика, сиот талент што Бог толку дарежливо му го беше доделил, реши да му го врти нему.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Да не изумуваме дека некогаш, точно низ овие предели во кои раснеле и исчезнувале потомства и потомства, Орфеј минувал тука и им пеел и на среќните и на несреќните.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Е, сега, може нешто да сум изумила, а може нешто и да сум скрила.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Јас не сакав да ги изумам, но немав доволно љубов кон овие јазици и нивната литература, онолку колку што ги имав опробано, за да можам да им го посветам остатокот од мојот живот: ниту кон јазиците како такви, ниту кон чистата ученост, предавањето или проповедањето.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Мајката, која беше изумена сета, штом ова го слушна, над маката бескрајна своја затажи, припадна клета.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
- Ќе изумиш нешто со јажиња место рачки - го поучив.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
