импровизиран (прид.)
Импровизираното не може да биде добро реализирано. Овде, во оваа моја земја, има толку многу аматеризам, што тешко може да се дојде до добар квалитет.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Обидот да се искачите по импровизираното минималистичко скалило за спас од бездна за вас ќе се сруши ко кула од карти...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Никифор Правдољубивиот ќе забележи дека овој непомирлив противник на схоластиката, еден од најсамосвојните ученици на Музеумот, знаеше со иста непосредност да ги толкува Еуклидовната геометрија, Никомаховата теза за априорната егзистенција на броевите во духот на Творецот, најсуптилните финеси на античкиот јазик или да насмее со импровизираниот мим, често пародирајќи се и себе си како несмасен трговец.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Како кога во игротеката ќе застанеше крај импровизираната кујна: таман ќе почнеше божемски да ги мие садовите, девојчињата кои притоа мораше да ги избутка за да дојде до лавабото застануваа до него наредени како пивски шишиња и со чудење го гледаа.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Кралот бил восхитен од умешноста со која неговата сопствена тема била отсвирена на импровизиран начин, и, веројатно со цел да види каде се границите на таа умешност, изразил желба да чуе фуга во шест гласа.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Под шаторите и во импровизираните летувалишта, има повеќе чехословачки, отколку бугарски туристи.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
По нецел час јас веќе можев да стојам на нозе; се исправив и видов дека додека јас сум бил во мојата светлина и со неа, Земанек и другарите ме пренесле во самиот археолошки локалитет, под едно импровизирано тремче кое си го направиле археолозите да ги штити од сонцето; ме легнале на едно полско креветче.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
На импровизирано литературно читање настапува со Венко Марковски, Вапцаров и Блаже Конески со кого истото лето, по враќањето во Прилеп, подготвува заедничка поетска збирка.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Завршивме во едно како импровизирано кабаре. Се свиреше на гитари, се пееше.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Двајцата од џипот ме фатија за раменици и ме свлечкаа во една импровизирана соба, во аголот на хангарот, направена од лесонит, без прозорци.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Почна дури и да потпевнува на импровизирана мелодија...
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Работниците (меѓу кои и Ѓорѓиевски) во најголеми- от дел од овој период живеат во импровизиран камп во дворот на фабриката.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Еве уште еден доказ за импровизираниот државен удар, за кој ми зборуваше синот Бургиба Јуниор.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Во едно зелено катче од Изложбата, заокружено од сите страни со дрвја, се забележува една импровизирана негарска населба, слична на тие во Централна Африка: наоколу густа прашума, испресечена со реки, а на една чистинка и населба: сламени колиби со бамбусови дрвја.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Еден ден, по многу денови на исчекување во импровизираното сандаче за пошта здогледа писмо. Ретко добиваше писма.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Имаше нешто што личи на Гарбо во оваа ненадејна одлука да ја напушти својата публика која сѐ уште дигаше врева за неговите слики со Кемпбел-супите и скулптурите на „Брило“-кутиите; и имаше некаква логика во начинот на кој Ендиевите филмови полека се доближуваа до пародиите за холивудската неумереност - импровизираната екстраваганција со која ги претставуваше андерграунд „суперѕвездите“ како Бригит Полк, Еди Седвик и Вива. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 147
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дванаесетмина од нив катаден изведуваа на импровизирана бина и тогаш дознавме дека тие, дванаесетмината, беа уфрлените агенти и шпиони на Тито.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Тука најмногу привлекува импровизираниот град од 2.000-та година.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
