инерција (ж.)
Живее по навика или стекната инерција. Тежнее кон умирање.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Не би рекол дека сето тоа беше само по инерција.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Беше тоа вистински допинг со веќе неодржливи идеали. Инерцијата никогаш не била поголема сила.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Според неговата длабока, интуитивна логика, со која најчесто се спротивставуваше речиси на наследената инерција на фаталноста, настојуваше да открие некаква трајната закономерност, крај силните барабани на дијалектичката патетика на новите времиња, дека токму при падовите на империите, се отвора пандорината кутија на со векови потиснувани страсти, на идеалите на поданиците на Империите, на многубројните народи кои биле потчинети на една власт на чие чело бил императорот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Се пробиваше, со својата диплома, низ кревките државни институции во кои сѐ уште преовладуваше инерцијата на отоманскиот менталитет, колку и да беше силен отпорот кон него.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
По навик што сѐ повеќе губеше смисла или по инерција што сѐ повеќе губеше сила, уште ја ставаше искапаната врска околу вратот како износен и широк огламник, при сѐ што од вратот му беа останале само брчки од кожата и безгласниот грклан; а косата на главата му опадна пред да побели - па во очите на ненаситните колеги сѐ повеќе прилегаше на белоглав орел со одрана шија, кој уште со ноктите се држи на карпата чекајќи да се срони заедно со неа.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Излеговме од претседателската палата. Бешир по инерција појде кон амбасадата по магистралниот пат.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Кога ќе се врати на Балканот, долго време ќе преовладува инерцијата на османското време и во доменот на јазикот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И јас, на почетокот, како да го наследив, по некаква неразбирлива инерција во животот, истиот несвесен однос кон Мајка кој се негуваше во семејството, таа да биде, според сопствениот избор, некако на втор план.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Се затворија неколку атеистички музеи, но други останаа отворени по силата на идеолошката инерција.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Обично кога заминуваат владетелите, продолжува извесен период да живее нивниот мит, најмногу потхрануван од најверните соработници на владетелот, од инерцијата на претходното владеење На крајот историјата останува последниот арбитар во бездната на меморијата се извишуваат или исчезнуваат засекогаш некогаш моќните гласови Одбраната дружина нови амбасадори во светот, по едногодишните подготовки во Белград, како да беше дел од инерцијата на обезглавената власт по исчезнувањето на маршалот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Превладеа одлуката според инерцијата: нека биде што ќе биде!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
А во јужната република, инерцијата беше посилна од сѐ.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Егзилот го научи дека, токму во услови кога доминира инерцијата на деспотската власт, останува широк простор за раководење според интуицијата, небаре Аријаднин конец на судбината.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Неврописихијатарот, во инерцијата на своите прашања, не ја разбра Мајкината иронија, па продолжи: – А кој ден бевме вчера?
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
ЈАКОВ: Ѕидот во вашата глава. Одбивам да сум жив по инерција, да дишам на шкрги.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Татко, колку и да се бореше во животот тивко и ненаметливо да ги ублажува наследените и неизбежни разлики, наложени од исчезнатите империи на Балканот, останати како жилаво наследство, со уште пожилава инерција во времето, овде беше оставен засекогаш во просторот каде што разликите беа дефинитивни, засекогаш обележани.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Ние бевме амбасадори на инерцијата на Титовото време.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Го плени кристалната длабока искреност која, сигурно, не можеше да ја сретне кај други во тие повоени времиња, кога не беше стивнала воинствената инерција кај луѓето, а најмалку кај револуционерните кадри.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Неговиот изглед на љубезен и бзделнички набљудувач кој полека го пуши своето луле во очигледно празното атеље, не можеше веќе да измамува: тоа не беше инерција туку спокојство.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
