инстанца ж.

инстанца (ж.)

Наместо тоа, тој сугерира дека преведувањето попрво би требало да се посматра како една инстанца во која јазикот би се согледувал како секогаш да е во процес на модификување на изворниот текст, на одлагање и разместување на која и да е можност за дофаќање на она кое изворниот текст сакал да го именува.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Кога умните субјекти себеси умно се истражуваат, тие во себе не откриваат никакви регулативни величини од последна инстанција туку енергична лишеност од тло.
„МАРГИНА бр. 2“ (1994)
Но имаше денови кога се нафаќаа за работа речиси ревносно, приредувајќи жива претстава со запишување на своите забелешки и правење нацрти на долги извештаи кои никогаш не беа завршувани - кога докажувањето на тоа што всушност си докажуваат стануваше неверојатно жестоко и компликувано, со суптилно ситничарење околу дефинициите, со огромни дигресии, со кавги - дури и со закани со обраќање до повисоки инстанци.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Современа инстанца на здрав живот и здрава нега на косата и кожата.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Во својот извештај до Каиро Едмондс не можел да одгатне „каква политичка игра“ претставува именувањето на „Дејановите партизани“ како „за Срби, а не Македонци“, и бара објаснување од повисоките инстанци.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Меѓутоа, оттаму никако не следи дека самиот принцип на национализмот, спротивен на аватарите што случајно ги прибира за своите отелотворувања, во крајна инстанца е контингентен и случаен”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Како и кај браќата Чепмен аналниот секс се покажува како крајна инстанца на нагонот, најзабранета можност, врзана за десадовски и батајевски фантазии.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Со други зборови, својата авто­номија во однос на татковските инстанци кои настојуваа да го ограничат неговото мисловно поле тој макотрпно не ја освојуваше само затоа безмилосно да биде проголтан од онаа прождрлива мајка, неговата култура: „Пред француската, германската, италијанската култура постои човечката култура“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Движењето беше апсолутно нужно, а таа нужност не може да се појави пред ниедна друга инстанца, со цел да биде просудена.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во САД една проминентна инстанца на оваа опсесија на завера може да се препознае во The New World Order на Пет Робертсон, но, како што неодамна видовме, има и многу други.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Сепак и тие што требаше да му ги исплатат парите, се во работен однос во истата фирма и, плашејќи се за своето работно место кое беше загрозено од „повисоки инстанци“, на разни начини се обидуваат да ескивираат и одбиваат да контактираат со него.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Не знам треба ли тоа домашно воспитание да го детерминирам како патријархално (типично балканско...) и да го појаснувам најпрвин преку вашиот фамилијарен егзилантско-емигрантски фатум, кој нели неминовно ве упатувал едни кон други, бидејќи само така сте можеле ем да се чувствувате колку-толку безбедни, ем да опстанете во пустите туѓи куќи, туѓи јазици, туѓи градови (улици, институции, инстанци...) што везден сте морале да ги (п)освојувате...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Можеме да имаме шема која го репрезентира нашето генерално знаење за столови, но ќе ни требаат неколку инстанци од таа шема, секоја соодветно нагодена, за перцепција на неколку различни модели на столови; 3) програмите се изведуваат конкурентно.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тоа незадоволство е поврзано со фактот дека субјектот никогаш не го пронаоѓа објектот што ќе го исполни недостигот, така што во крајна инстанца не постои начин да се избегне пречката што го означува субјектот кога тој/таа влегува во јазикот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
„Господи, како да ни доаѓа некоја повисока инстанца, така ми се причинува вашето приближување“, ми се обраќа понекогаш службеникот Вртанов откако непогрешно ќе го утврди степенот на мојата расположеност и спремност да го прифатам неговото интимничење.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)