исплиска (св.)
Откако ќе се исплискаа и освежеа, се враќаа пак назад, бришејќи се со своите големи шамии.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Не туку-така секое утро настојував да се најдам покрај бунарот за да можам да му полевам на момчето да се исплиска со студената вода.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Не чекајќи да се доразбудат другите излезе во дворот за да се исплиска на чешмата, а таму му дојде Богатин.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Како сакаш! - немарно рече Бојан и продолжи да се плиска, да фрчи и да ги трие своите веќе зацрвенети гради: - Ќе ти покажам нешто, - рече откако се исплиска и почна да се брише со кошулата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Околу пладне, кога Бојан и дедо му изморени од жегата тргнаа кон стубелот да се исплискаат со студена вода, забрчи во долниот крај на Рамни Ливади.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
