испоколе (св.)
Не помагало, Проказниците се споулавеле. Најпрвин гризале дрвја и камен, потоа ги извлекле од кании сабјите на пашите и си ги испоклале жените и децата ...
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Оттогаш наваму соборите во манастирот престанале, зашто луѓето се плашеле од грчките жандари кои се заканувале сѐ живо да испоколат.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Меѓувремено членовите на мојот Форум се испоклаа. Пак останав сам.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
