испраши (св.)
Иако малку испрашен, ми изгледа чисто.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Проштевај, не те познав! Многу си се изменил, си се испрашил...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Сиот е испрашен, небаре избрашнет воденичар. И обрастен е во лицето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Излегоа испрашени Алајко Ошев и Мире Ирчев, ја истресоа прашината од палтињата, ги стегнаа вратоврските, со трева ги светнаа чевлите и чантите, се искашлаа длабоко, се забришаа со шамивчињата, и се погледнаа со истата сериозност со каква и тргнаа.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
„Зошто крилјата ти се спуштени и испрашени, фрлени на подот?
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
