кабина (ж.)
Го правеа пред огледала и притиснати на стаклото во туш кабини, го правеа на ѕидови и на мебел на начини кои наметнуваа претходно незамисливи акробатски вештини што тие во тој момент ги измислуваа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ја поткревам главата над церадата собрана зад кабината и наѕирам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Одајчето личи на голема удобна кабина на брод што нечујно плови.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ги склопи очите и ги виде сите бројки - соседи: се стискаат во телефонска кабина а црната слушалка шушкаво го впива неговиот здив.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Нејзиното одразување е како во огледало во бродска кабина за време на бура.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Понекогаш еден дисплеј во пилотската кабина му овозможува на пилотот да го гледа реалниот предел покрај виртуелните слики.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Оливера ми кажа дека некои деца биле уште уплашени од војната и дека не можат да спијат, а кога ќе заспијат викаат во сонот и бегаат од постела, се кријат под креветите, некои само да чујат брчење на камион или трактор, и ќе почнат да скокаат низ прозорците, си мислат авиони и тенкови идат и ќе се пикаат по грмушките, ќе се тресат ко пилиња, негователките ќе ги бараат, а тие ги затвориле ушите и очите, само устите им стојат отворени, ама пак не се оѕвиваат, не се кажуваат; оти не се оѕвиваш ми вели Горачинов, кај беше досега отидена, ме прашува, по ортомата своја, му велам, и јас не знам кај бев, а надвор се смеат, на вратите од кабините ни напишале ,То долапи ефтихијас"18 и се смеат,
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Потоа тој одеднаш пак стана строг и им нареди на своите морнари да се повлечат во кабините.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Тогаш шоферот слегува од кабината, го фаќа Зоки за уши и така го довлечкува до тротоарот.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Во паробродот му била доделена кабина во втора класа, која била над нивото на водата.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
На дното на бродот беа сместени луѓето со веќе заздравени рани, додека во кабините беа тие, на кои требаше да им се прават преврски.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Дежурниот службеник во просторијата за посети ѝ покажа на Деница дека треба да влезе во кабината број 9. Таму веќе седеше Круме Волнаровски.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Секое утро оди тој до неподвижните автобуси и камиони на улицата, ги гледа, ги отвора нивните врати, разговара со шоферите, влегува во кабините, и црта прави и криви линии врз големите, правливи врати на овие возила.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Старецот се наслони на ѕидот од кабината. Очите му беа замаглени.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Илона неколку пати одеше во туш -кабината и се враќаше завиена во голема розова фротирка.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
дали тогаш се сети дека жената и детето му останаа во Албанија, не знам што се скрши толку за да стои само заделен, ко забошотен човек, го гледаме ние Радевски, а Апостол Макаровски ни покажува две кабини со врати на заклучување, одете вие во кабините, ни вели и едната ни ја дава мене и на Горачинов, а другата на Оливера Поточка и Манол Форевски, вие сте сепак брачни другари, вели,
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се најдовме на борскиот брег на Аспровалта. Во една уличка се градеше нова црква. Се гради и кејот. Кабините се доградуваат.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
ме нацрпува и ме крева в раце Горачинов и ко невеста ме внесува во кабината, да не сум ти тешка, му велам, чевлите ти се тешки, ми вели Горачинов, тоа е најтешкото на тебе, ми вели, а пред вратата аплаудираат и Силјан Лилјаков и Филип Хаџиевски и Ристо Коларов и Лазор Рогожаров, што ќе правиме ако нѐ разделат, му велам на Горачинов, ништо, вели тој, в затвор не можам да те изневерам, а на бесилка уште помалку, ми вели и ме легнува на креветот, којзнае дали ќе ме сакаш после, му велам, којзнае дали ќе можеш да ме сакаш,
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Виртуелната кабина ја филтрира реалната сцена претставувајќи многу почитлив свет.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Од лево и од десно на кабината се слушаа измешани и неразбирливи разговори.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
