карлица ж.

карлица (ж.)

Но, кој ја губеше среќата која беше таа со грб свртена карлица на кралица и на метреса, кој рамнодушен не те оставаше не знаев.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ѝ се бројат ребрата, ѝ штрчат клучните коски, ѝ се истраниле карлицата, оглоданите лопатки.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во основата на ’рбетниот столб, сложената коска која го спојува пршленот со карлицата и денес се нарекува sacrum.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ме гледа. Сигурно мисли на моите испупчени карлици или истурени јагодици.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)