катарка (ж.)
Тогаш врагот, кој дотогаш, закачен со опашката за катарката, висеше со главата надолу и, невидлив, гледаше што се случува на бродот, веднаш го зеде ликот на тој човек.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Долу, под наши очи течеа бледомодрикавите или жолтозеленикавите води на реката, а ние како да се наоѓавме на катарката на бродот кој пловеше во времето.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Рицарите под Симеоново знаме слутат: преполно кршење на катарки, распукани палуби, скршени ребра.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)