качамак (м.)
Сега ќе мора да живее од компири, качамаци, јаболка, но тоа не го загрижуваше многу, важно е храна има не за една недела, не за две, туку за повеќе месеци.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Наседнаа сите околу штицата и почнаа да земаат од качамакот и да макаат од солта.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Свари полно котле качамак, го прели со врело масло, испече и сланина, стави врз него и грутка сирење, па јадеше како да е царска гозба.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Го подгреа здрвениот качамак во тавата, скрши поголемо парче сирење и по пет минути тавата беше како измиена.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Трајче качамакот го потсети на една песничка.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Некои вареле и качамак во шлемовите. 161
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Испечената сланина, натрупана врз качамакот, истурен во широка тепсија, го правеше ова јадење уште попривлечно.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Пред огнот, кој во оваа свежа летна ноќ зрачеше топлина, наредени околу софрата, не да го вечераа туку го кркаа, се натпреваруваа, го гребеа качамакот и планинците и луѓето од градот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Качамакот беше готов. Мајка му го истури на софрата.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Ќе направиме за вечера малку качамак. Водата одамна врие.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Евто зеде една штица, ја избриша и го истури качамакот на штицата.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Тој почна да ја рецитира: „Качамак, качамак, вчера јадев, денес пак! Ама уште што сум јак голтам топол качамак!“
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Со качамакот што му остана, ја нагости Стрела, а Кротка, која од сета храна што ѝ ја нудеше, најмногу ги сакаше јаболката, доби двојно повеќе.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Во негова чест, дедо му синоќа зготви качамак, кој и покрај нивните машки усилби, остана недојаден.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ги заборавивме и јадењата, и зборовите: бакардан, пченкарник, топеница, туримешај, и качамак, и сега најчесто палента“ рече Теми.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
- А што е кај тебе? - Качамак, со сирење, млеко, клиси...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
— Дедот Бале си зеде слобода да бара појадок од домаќинот оти Ило му тапоса половина лира а на невестата Менка бела меџудија, та ред е сега да ги нагости и тоа тој што сака — качамак и сланина.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Оџакот на колибата чадеше. Внатре дедо Димо го вриеше качамакот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ставија да вечераат... Покрај качамакот имаше и сол и пиперки.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Којзнае кој сиромав го носел во Правта светска војна, а ние ќе вариме во него качамак.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
