кесе (ср.)
Го одврзав кесето и земав неколку златници и следните денови си ги трошев на колачи и бонбоне.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
На крај градот Федерико го запре и му го даде празното кошниче од јајцата. Внатре имаше и едно кесе со макарони.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Не дека му поверував ама со стаклен упат во книжно кесе и со кумата моја отидов преку ред „компјутер“ на главата да направам.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Потоа го извади од пластичното кесе блокот со зелена хартија, го стави на работната маса, внимателно ги стутка пластичните кеси и ги фрли во кошницата за отпадоци, а потоа седна како да ќе пишува.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Мало книже од Куранот со изреки и молитви на арапски јазик, што обично се носи во кожно кесе.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Кога Влаинката ја соопшти нажалено веста дека сепак не успеала да најде ни млеко, ни бибер, иако имала богати комшии, Марин Крусиќ извади некакво кесе со темно-кафени зрна од торбата и, со кралско движење на голем занесеник, објави дека им носи кафе.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Застана пред него со двете раце потпрени на шанкот и прво си ги прибра рацете, бурична во кесето опашано през половина, го извади нотесот и ставајќи го на шанкот го праша Марка: „Има ли тој таму некој телефон?“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Се сеќавам како во градскиот автобус ги броев станиците до дома, стискајќи го кесето полно со книгите од чичко Раде.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Неисчешлан, со неизмиени заби и облечен во стари зелени тренерки, ги грабна кесите што се прелеваа од корупки јајца и мирисаа на паштета, ја отвори вратата и симнувајќи се по скалите ја здогледа неа.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
И ја плати сметката, видливо додавајќи убав бакшиш, а потоа со едната рака го фати кесето со кафе а со другата шишето коњак и, туркајќи ги кон неа, насмевнато ѝ рече: „Ова е за вас.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Тоа многу го разлути Ибрахим бег, го зеде кесето и уште во истиот миг му го предаде нему, на Максима.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Кој бега од крстот, вели, бега од бога, бега кај ѓаволот, вели и вади кесе тутун жолт, жолт како дукат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Мал знак на внимание кон наделеку познатата госпоѓа Петра“ „Со ништо не сум ве задолжила“, рече Петра поклопувајќи го со едната рака кесето со кафе и подавајќи ја другата кон шишето вињак, како да е готова да ги турне назад кон него и без проблем да ги тргне кон себе.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Додека гостите, со помош на организаторот Ниротакис Алимакопулос, ги заземаа своите места крај масите, Ласте Думбаровски беше растрчан меѓу нив делејќи им најлонски кесиња на кои, од надворешната страна, веднаш под стилизираниот амблем на „Здравје“, беше напечатена негова фотографија, крупен портрет во погледот исполнет со грижа за здравјето на народот, а во секое кесе, во тенка лимена рамка со димензии 30Х30 сантиметри, беше сместена фотографија со мотив на трн, најчесто магарешки.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
И уште ми даде во кошничето и едно кесе макарони.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Носи две маски, обете машки, едната насмеана, другата тажна. Ја задржува на себе тажната. Насмеаната ја фрла преку кесето со јаболките.
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
- Топло ли ти е кесето - за ништо не бери гајле... - постојано ги учеше Карче синовите.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Од пасошот ја извади адресата од својот другар од војска, Марка Кравата, кој сега беше во Канада и ја стави во кесето на сигурно место.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Првин му беше наредено да каже кај ги сокрил парите што ги собрал божем за ѕидање црква; Кај мене се, бргу, рече: извади од пазувите едно кожено кесе и му го тутна в нозе на Ибрахим бег Јаузоски; Сите земи ги, бегу, викаше, само не оставај да ме понижат ајдутиве.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Оди до масата, зема од кесето јаболко, загризува со уживање. запознавање... F-дур Тој е висок убав маж во избледена облека, црномурест, со брада, има црвена линија на вратот: - Простете, ве молам...
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
