кипарис (м.)
Тоа беше постар граѓанин, во службеничка облека и неговата појава можеше да се објасни само со присуството на дрвената билетарница што беше затскриена во честакот од неколку стројно израснати кипариси што во темнината потсетуваа на вистински чувари.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Остана само писанието изрежано со сувата рака на Јеромонахот Захариј и молитвите негови над трикорабниот манастир, свиен меѓу седумте кипариси од левата и седумте од десната страна на брегот на морето кај Атонската Гора.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Имаме и кипарис од кој бил направен ковчегот на Ное...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Кога наближив кон една долина криена меѓу плодови од лимони, грозје, портокали и смокви, кога го здогледав морето и кога застанав на брегот, почуден си реков: „Господе, како да сум бил тука, како да сум живеел тука на овој брег, до оваа стена и пештерата издлабена во неа, до манастирот и кипарисите извишени крај него, до параклисот од левата страна, полеан со молитвите на калуѓерите кои со запалени свеќи влегуваа и излегуваа од него, помазан од звукот на камбаната и клепалата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Знам еден подземен излез на брегот, далеку под ридот, среде карпи, маслинови дрвја и кипариси.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
На другиот крај, на самиот агол, стои кокетна куќарка, обрастена со бршлен, и два кипариса стражарат пред влезната врата. Се излегува на плоштад.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
