киселица (ж.)
Патчето било низ едни ливаѓе и во ливаѓето имало киселица, та Силјан си набрал и се изнајал од неа.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
И забите ми фаќаат оскомина. Како киселица да сум пасел.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А за баба и дедо, бидејќи немаа заби - киселица, по мерка две шепи пченично и по една – ’ржано и пченично брашно и се печеше во черепна под сач.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ќе седнеме да прекаснеме чорба од киселица, а цело време гледаме во сработеното. 40
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Потоа доаѓаа на ред јаболката, а на крајот, на истекот од зимата, кога сѐ веќе ќе се дојадеше, доаѓаа на ред дивите јаболчиња, киселиците.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ќе им наберам киселица, штавеј или коприви.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Одиме по ливадите и штипкаме киселица. Ко ’ртки сме станале. Се гледаме, а не се познаваме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Киселицата е уште непотпркната, ама ние чепкаме, бараме, брстиме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Еднаш, на киселица берење, тукуречи и го подвидов, ама многу од далеку.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Децата јадеа малку и од киселиците, а потоа заскитаа наоколу, гонејќи се и играјќи се со Белуш, кој ненадејно се појави некаде од папратот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Таму се чуваше храната за добитокот: сено, отава, слама, царевиње, а во еден дел од јужната и најзаветна страна, врз распосланата слама, се чуваа јаболка, круши - зимјаци и киселици.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
