кожар (м.)
Но кожарот Аврам Сујак ги маваше со стап или со клоци и им помагаше на војниците во дерењето за да си ја земе кожата а и за да внимава да не се оштети.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Набргу умре и кожарот Аврам Сујак кој се зарази преку кожите. Плачеа луѓето: - Ете што ни направи кметот...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Ако Кратово се прчеше со бакар и со сребро, Скопјево, пред сите други занаети, си ги имаше кожите и кожарите - околу 700 на број.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Кожарот Пандо се беше дотркалал прв, таков низок и тркалезен.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Амови, колани, налани, леѓени, свеќи, златни украси, ибрици и ќунци, сабји, ножови: налбатите и ковачите креваа врева, папуџиите пееја, кожарите си ги обработубаа кожите во камени корита, кујунџиите со двојно око ги виткаа шарите на своите белегзии и ѓердани.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
А кожарот, кој секогаш го снабдуваше Маркота со оној преубав жолт сафтијан прочуен надалеку, само заклати глава:
„Вистина“, рече тој, „ако не ги платам испенџето и џизието, сосе семејство ќе ме продадат на џизаедарот Мурат-ага од Кожле, кој е откупник на државните даноци за скопската нахија.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Кујунџиите, златарите и џаварџиите сочинувале еден еснаф, а пушкарите, сабјарите и кожарите друг. И така по ред и другите занаети.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
