козле (ср.)
Тука од сите заборавено живееше едно мошне сиромашно семејство: старец и старица, со козле, децата одамна им беа на печалба, ни трага ни глас од нив со години.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Со вас и вашето козле сега ќе бидеме уште посилни!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Гласот на рожбата и мекањето на козлето се слушаа едновремено.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Бабата Русинка нѐ повика да влеземе во собата, а ние срамежливо ја подотворивме вратата и влеговме со козлето.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мекањето на козлето стигна в куќи пред плачот на новата рожба на мајка ми.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Стариот козар останал со скриеното козле.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Во знак на благодарност, тој сакаше да ни подари едно козле.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Крај нас беше и нашето козле, нашата среќа, на вратата на животот на новата рожба.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
На утро козлето станало јагне!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Вака Мила беше меѓу првите на листата за ликвидација зашто учителот на многумина им бодеше очи, со козлето на прагот на училиштето.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Да, и ние децата, со среќната мајка и нашето братче, со нашето козле, не знаевме дали летаме кон небото или нѐ задржува земјата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Никако да го прежалат козлето на Сеген што го изеде волкот, а се плашеа и од други волци.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Не можеше да се најде ниту козле, според комисиските наоди сите беа одземени, убиени при поранешните упади и претреси, преостанатите беа слеани во големото стадо на Чанга.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Барале, пребарувале, запреле пред козлето сторено јагне, го погледнале добро, дури и го погалиле.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Веста за козлето што го купи татко ми набргу се расчу низ Козар маало.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Козлето требаше да нѐ зближи и со сите други луѓе, со овој народ, со другите народи на оваа земја.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Козлето, кутрото, ја избра планината, слободата, се бореше јуначки со волкот, но смртта сигурно ја стигна.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Козлето одеше по својот пат, од далечина ја гледаше куќата на Сеген, нејзиниот довчерашен затвор. Беше во зенитот на својата среќа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Козлето го пречекавме како мајчините рожби.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Сега несетум се плашевме уште повеќе од иднината, зашто во неа покрај стравот од смртта на татко ми и мајка ми, беше содржана и смртта на нашето козле.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
