конспирација ж.

конспирација (ж.)

Тоа како да е крај, татнежот како да ја разнесува и големата конспирација.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Не би ти тропнале на врата, само - конспирација е.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
„Но - пишува Шатев - попаднати во туѓа средина, без никакви средства за живот, тие видоа дека не така лесно се прави конспирација и се прибираа при своите родители“47.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
- Не, идат по нас. Ни треба коњ, да го пренесеме. Не би ти тропнале на врата, само - конспирација е.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Впрочем, зошто тогаш толку конспирација од мене?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Се изнаработи ќутенката. Во конспирација. Крт.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)