копне (св.)
„Добро, можеш само малку да копнеш, да видиш на што можеме да се надеваме“, велам јас со молба како што моли очајник.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Но тија росни утрини пресни копнат во гради и тлеат.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Копнат и како бура пеат и како огин палат.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Копнаа неколкупати и се покажаа штиците.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Кршете ги и грутките, викам, а не само копни, преврти, велам и не ја оставам мотиката да застане да ми запре.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Јас сина да видам - ќе жртвувам живот, копнејќи; сили со радост ќе зберам.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Тој никогаш, па иако копнејќи, не ќе стисне во преград внук. ...
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Потоа се чу тапо копнување. „Влажно е“, го слушнав како рече, „но ја нема водата“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
А со своето нивче друго е: ќе копнеш, ќе подзасадиш, пченката ќе ја рониш, некое прасенце ќе храниш...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
„Земи мал копач“, му велам, „и копни“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
