кочи (несв.)
Рамковни браќа повторно кочат грбови сечат, судови молчат зошто ми иде да плачам ко дете од планина слезе, а денеска шеф е О Тешкото...
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Не се симна на Сен-Силпис, тоа го знаев уште пред возот да почне да кочи, тука е онаа подготвеност на патниците, особено на жените кои нервозно ги проверуваат пакетите, го затегнуваат капутот или гледаат отстрана кога стануваат за да ги избегнат колената во оној момент кога губитокот на брзината ги врзува и заглупува телата.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Виде тој нешто, ги виде тие негативни сили кои божем ме кочеле во животот и рече ќе среди.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Човекот од Стрелеско се мачеше да кочи со тракторот пред нас.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ме кочи мислата дека сѐ што сакам да напишам во мојата повест која упорно ми се опира, не се дава, е можеби веќе кажано, всушност скепсата дека не би кажал ништо ново што светот не го знае и не го искусил веќе.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Возачот, изваден од памет, најпрвин се двоумеше дали да кочи, убеден дека таа ќе се предомисли и ќе се тргне.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
И затоа не размислувам, на тоа што ме кочи, стравот од мене бега, летам во воздух, јастреб без милост, без непребол.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Кочење на вилицата. Се изместила некоја коска.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Неговиот дедо Михаило (познат по тоа што едно време бил визитинг- професор на Универзитетот во Беркли, Калифорнија) и мојата баба Добрила (позната по тоа што пред војната била избрана за мис на Врњачка Бања) се брат и сестра, родени во црковен брак од прадедото Милош (познат по тоа што во почетокот на минатиот век во Швајцарија победил на натпревар по боб-санкање така што не знаел како се кочи бобот) и прабабата Даница (позната по готвење оброци со австроунгарски имиња од типот на штрудли, шненокли и шуфнудли).
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Мускулен тонус и ... хипертонија. Кочење на вилицата.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Па по три недостапна, во бунар сум или нема мрежа и се кочи интернетот, се стекнуваат услови за „далеко од срца“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
На знакот означен со свирка, јастребот изреагира првин со страв, но веднаш потоа, се одзва со посмирен крик, и почна со атерирање да се спушта, „кочејќи“ низ воздухот со долгите остри канџи, кон дното од гората.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
15. ПОЛНИ ОЧИ, ПРАЗНИ РАЦЕ - така е штом колата наугорнина ја кочиш.
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Наместо на сопирачката, таксистот стиснува на гасот, возилото забрмчува уште педесетина метри, додека не запре со нагло кочење.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
VI. Кога почувствува дека почнал да му се кочи и вратот, сфати дека поминало уште време и дека се заборавил пишувајќи и размислувајќи седнат така во една поза, наведнат над папирусот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Оние од позади ќе почнат да свират, не сфаќајќи кој го кочи редот.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
