крстари несв.

крстари (несв.)

Низ земјата крстареа регуларни воени трупи и одметнички банди, поворки бегалци кои барајќи спокој и спас се движеа од север кон југ, од исток кон запад на земјата.
„Граница“ од Луан Старова
Така бојадисани безбели биле и соновите На морнарите од крстарицата Аврора И така бојадисаните сонови најлесно се ределе во матушки Отвори ја најголемата матушка во неа има помала и во помалата помала Сѐ така до помалата од најмалата матушка
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Нема таков бедуин што крстари низ широките песочни пространства а да не знае за Едип карванџијата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Второстепено влијание, барем за мене, имаше “The Wandering Scholars” од Hellen Waddell, препечатена во раните педесетти и значајна за младите поети од Средната генерација, кои во голем број ги напуштија манастирите и ги крстареа Европските патишта славејќи ги низ песна пошироките животни видици што ги откриваа надвор од своите академски ѕидини.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)