кукавичин (прид.)
21. КУКАВИЦАТА КУКА ОТИ СВОЕ ГНЕЗДО НЕМА - а човекот, да не биде тратен, залче леб апне и се втурнува во полето дрва и кал да зема па такво гнездо, кукавичино, да направи запне...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
- Свадба нема да има! - викна колку што ја држи гласот, - заради сервираната лага и подметнатото кукавичјо јајце.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
