лама (ж.)
Со премин од политеистичко во монотеистичко општество ваквиот однос прераснува во менаж-а-троа, па под крзното од опосум се вгнездува по еден шаман, поп, рабин, оџа или тибетски лама, којшто кажувал што смее и што не смее.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Под врви Анди пасе лама Пека тато, мека мама Бела лама пасе сама Црна лама уште посама Пасе лама, клима глава Росна тревка в меше клава Пози мени, фотки, слава Чифте фрла, сегде мава Делник кротка, сиктер фама Празник бесна, чалам дама Алфа бета пиши гама Узда мека в селска нама Аздис лама прави драма Од сребро сака мека слама Да сркне само два-три грама Козја завист да крене блама Претка лама копа јама Уплав најде древна кама Доста чалам леле аман Скраја крвој аман заман Нејќе лама пиш пиш пиштако Нејќе клања ни ни никако Сака под врв Анди да е Огден Неш Заедно да талкаат пеш и да играат шеш-беш.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
