ластовица (ж.)
Се собраа токму на време да видат како Ластовицата, одморена и свежа, се одвојува од јарболот и летнува кон север.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Во очите им гореше желбата Ластовицата среќно и здраво да стигне до своето родно гнездо.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Донесе некаде од јужните страни две ластовички и ги насели под нашата стреа.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Ако добро се загледаш, можеш да откриеш и нешто пријатно; долж реките игриво, весело и расцрцорено летаат едни златни ластовички кои толку убаво стојат на црната подлога.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Стоиме ко ластовици залепени на бел ѕид и само црцориме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ластовиците ја напиша тужбата и му ја однесоа право нему.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Ластовиците не си ги најдоа старите стреи и старите гнезда.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
И сега те плаши грмењето одозгора. И ластовиците оти ниско летаат и насилените муви и болви што те касаат поулавено.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Долго, долго леташе Ластовицата. Сакаше на децата што живеат далеку на север, преку морињата и планините, прва да им однесе вест за скорото враќање на пролетта.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Сакаше Ластовицата мирно да ја преспие ноќта на неговиот брод, никој да не ја вознемирува.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Станот на ластовицата беше сув и топол.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Еден примерок од решението таа им го достави на ластовиците а другиот на врабецот Џивџик.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
И дали си придонела за распаѓањето на твоето гнездо со тоа што си летала како ластовица од работа дома и обратно, а секогаш во клунот си носела црви за пилците и за боксерот мочко (вечниот победник во мечевите во рингот без јажиња).
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Една ластовица предложи со сила да ја отворат вратата и да го избркаат врабецот.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Со нови сили Ластовицата замавнуваше со крилјата и се креваше високо, до облаците.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Исто како кога се готви за врнење: кога ластовиците летаат ниско, а мувите касаат и преку алишта.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Толку многу сакам што и јас станувам златна ластовичка која лета долж црните реки. И види чудо: ако летам долж реките, под мене нема ни вода ни корита по кои водата би течела.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Белите морнарски капи полетаа угоре, за поздрав на првата пролетна ластовица.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Ја доѕидував, збор по збор Со ластовиците под стреата, со голиштарците Со ноќните пакувања на куферите Со прераскажаната кланица за јагниња Со високите прозорци за плачење Со промајата, со гостите, со јадењата.
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Душата веќе му лета, ко ластовица под кубето, но не може без него да избега.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
