лепило (ср.)
Со восок ги залепив
со смола ги запечатив
ги прелив со лепак
ги врзав со јаже
сите љубовни фантазии
сите желанија
од премолчување истоштени.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Градот е брз, градот е хаос полн со урбани легенди лажни јадни безделници што дремат на кафе во полни кафеани со душите гладни Рурални фаци со вратоврски во трка по бизнис и зделки матни циганчиња боси навлечени на лепак дрпаат случајни минувачи и странци
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Едниот примерок од документот од задната страна го намачкав со лепило и го положив на сандакот за муниција што стоеше меѓу нас.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Оваа есенска магла е лицето на смртта густо од едно имитирано лепило густо од еден одвратен шепот што сака да е интимност густо од еден поглед преполн со излигавен мов Таа маска на смртта ги заканува гранките осамотени на кејот.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Стане беше дуќанџија во чиј излог висеа жолти хартии покриени со лепило за муви.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Со лепило ќе ги залепам и ти вечно ќе имаш спомен на чедото твое; таа слика гробот нејзин ќе го краси за вечни времиња.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ама не светеше доволно силно за да ги насмее двете деца со лепак во џебовите и во кесата, карши кабинетот за поплаки и жалби на претседателот, кај Рекорд.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Долго време лепилото го викав иже јеси од што моите родители загрижено вртеа глава.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Да, доброчинителе. - Намачкај ги петиците со лепило и застани на стапалките на сенката.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
- Имаш ли брашно? - Имам. - Измешај го брашното со вода и намачкај ги петиците. Тоа е лепило.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Да можам да се откачам од вашето лепило, ќе летнам.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
