летка (несв.)
Изутрина ме разбуди задушливо плачење: офкаа и дедо ми и мајка ми и сите што леткаа низ куќата.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Изутрината ме разбуди задушливо плачење: офкаа и дедо ми и мајка ми и сите што леткаа низ куќата.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Пред очи ми леткаа црвени светулки.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Летка го крена својот вчудовиден поглед кон него.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Чавката скокна и нервозно леткаше како некој да ја жегнал со вжарена гламја. – Ако нешто ти треба, мораш однапред да ми кажеш!
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Денот го почнува леткајќи низ растурените крошни од зрело класје... на секоја станица љубов и топлина дели... Љубов искрена и топла...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Седеше таму здодевајќи се додека Летка го плаќаше данокот на новосоздадената потреба на западниот човек. И ја посматраше.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
На авторот му се чини дека никогаш порано не бил толку нестрплив пак да се сретне со Летка. Иако ритуалот беше спазен.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
„Ти ќе се викаш Летка“, ѝ рече Едо. Елефтерија ништо на тоа не приговори. Премолча. А немаше таков обичај.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Но Летка сѐ знае. Затоа авторот неа засекогаш многу ќе ја сака.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
„Навистина! Летка како да е вистинско!“ - се чудеше сестричето плескајќи со дланчињата.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Летка не ѝ се спротивстави на неговата намера, но тој, бидејќи не знаеше колку е сериозен разговорот што таа го води, помисли дека можеби претерува па почна повторно да ѝ ги закопчува панталоните поттргнувајќи се од нејзиниот задник и повлекувајќи ги дланките кон слабините со намера да ги прошета нагоре за да не ѝ помислат дојките дека ги заборавил. Најмилото е најсуетно...
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ова овде испадна исклучок што го потврдуваше правилото на летка така што и нејзе ѝ беше криво што идејата ѝ се изјалови.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
„Ако е вистинско, треба да летка.“ „Па ќе летка“, - рече Надица и со ножички го исече нацртаното листенце.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
„Одиме долу!“ неочекувано и репително рече Летка откако и нејзе и се смачи таму на отворената планинска височина на којашто гореата го имаше укочено воздухот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Важи? му вели Летка. Четвртиот пат ги повторува стиховите сама, без помош.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
