меана (ж.)
Првин го качувал на маса, па после на покривот од меаната и на крајот го качувал и на некоја топола.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Пувка со цигарата и ја полни меаната со чад. Јас го гледам и ми се смачува да го гледам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Луѓето излегуваа како од конференција: мажите веќе олабавувајќи ги вратоврските за да ги одглават штом ќе излезат и да ги испопикаат по џебовите, пред да седнат во маалската меана на вечерна партија табла, карти или домино; жените одолжувајќи го моментот кога нерадо ќе се приберат дома да ги заменат фустаните за излегување со престилки во кујните.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Меаните и ановите се празнеа од веселите бегчиња вратени од војна: тие таму пушеа наргиле, се фалеа со подвизите и кршеа по некоја чаша.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Меси нешто и прати ми на меана.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Седам и не знам дали да го чекам Јона од меана или да си легнам. Снагата веќе не ме крепи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Претпоставувам дека тука е селската меана.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Утрото ќе се собереме на подѕидокот од меаната Тренческа и ќе си ги кажуваме соништата, ќе си ги толмачиме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
– „Ако се раздени, ќе ти кажам јас тебе клетва ќе добијам и друзи маслаати што ми ги кањараш ти мене, си велел сам со себе Силјан, дури да си појдам в град, да ќе ме видиш ти овде да ме тераш ти на жниење на оваа силна горештина, бидејќи има в град ладни меани, да седам и ќеф да терам со граѓаните.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ќе ги отвореше ќепенците, ќе го попрскаше подот со вода и со метлата ќе ја изметеше меаната.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Вечерта одам на меана, да видам да не заседнал таму.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Трајна османска институција на Балканот, овековечена во синтагмата балканска меана.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И после почнува да се крши, да се истура, да се превртува цела меана.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И двајцата пријатели ја затворија меаната и тргнаа на вечера...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
– „Ах, јас сиромав, си рекол сам со себе, дали така ми било речено, наместо од прасе месо да јадам понапред, сега си јадам жаби; наместо јагули и риби напред што јадев во златниот град Прилеп по ладните меани, сега си јадам гуштерици и кауѓерици.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
- Ви велев јас дека смрдеата ќе ја истера болеста вели Доксим Тренчески и пие ракија на прагот од меаната.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Филистејците се далдисани со правењето излези од митовите и со големо задоцнување ќе дознаат дека Давид во јабана во една меана му раскажал сѐ на Караваџо
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Веселбата во меаната продолжуваше...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Киснете по меани, а не знаете да пиете.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Беше есенска вечер, студеше, а јас зачитан седев крај огништето и со песните за Крали Марко ја шетав Стамболската чаршија, влегував во ладни меани, делев јуначки мегдани...
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
