мекнее несв.

мекнее (несв.)

Слушачите го мекнееја лицето. Некој ќе крикнеше, но толку тивко да не ја загуши оваа возбудлива приказна.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Потоа си го тераше срцето да му мекнее, мислејќи на Мехмед паша.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ушните школки почнаа да му мекнеат како восок од свеќа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)