мера (ж.)
Ти со евра, а јас со вера земаш пара немаш мера цел живот тераш со далавера целиот живот со проневера
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Нацизмот постави мера на апсолутна социјализација незабележана дури ни во педагошките учебници.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Веднаш видов дека има една мера на опсесија во неговите трагања.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
И терзијата му зема мера од леженка со ендезето и пишува со сапунче на трабата шајаци што ја тркала.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сѐ е грозничаво чемреење без сон и без мера.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Ако по склучувањето на договорот настапат околности што го отежнуваат исполнувањето на обврската на едната страна или ако поради нив не може да се оствари целта на договорот, а во едниот и во другиот случај во таа мера што е очигледно дека договорот повеќе не им одговара на очекувањата на договорните страни и дека според општото мислење би било несправедливо, да се одржи во сила таков каков што е, страната на која ѝ е отежнато исполнувањето на обврската, односно страната која што поради променетите околности не може да ја оствари целта на договорот може да бара договорот да се раскине.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Никој друг не му се обрати. Беше чудно до која мера обичните криминалци ги игнорираа партиските затвореници.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во онаа мера во која сѐ уште се одвива, научното истражување се занимава само со овие прашања.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ја побркал мерата дури кога син му нараснал.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Колективниот комплот и побуната на селаните против Симона доаѓа од сферата на најниските побуди, во голема мера е лишена од смисла и метафорично е претставена како деструкција по себе.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тој беше далеку од тоа да биде маж - потчинет на жената, но помислата за машка превласт во неговите машки гради во голема мера беше ублажена од силната личност на Кети и од неговиот приземен разум.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Ако секој ден така мериш, ни кошула на грбот не ќе ми остане, камо ли нешто да спечалам. Не си за мера. Ти си, Зафире, повеќе за аргатска работа
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Во Пансионот на видно место стоеја и Правилата за однесување со кучињата во кои пишуваше: „На секое куче треба да му се почитува правото на природен живот; не смее да се злоставува и да му се нанесуваат физички и психички болки; секое куче има право на заштита и нега; треба да се сака такво какво што е, зашто тоа не е во состојба да бира сопственик, а сопственикот го бира него; ако не чини, треба да му се помогне да се поправи, а не да стане жртва на лошото однесување и изживување; не треба нетрпение и брзање веднаш да се научи на сѐ, ами треба да му се даде време да сфати што се бара од него; не треба без причина да се разлутува или казнува, зашто и тоа може да изненади, да врати; првиот удар тоа го простува, зашто мисли дека е случајно удрено, по грешка, но ако по втор пат го удриш, сфаќа дека е намерно и тогаш ударот ти го враќа со уште поголема мера и те замразува со сета своја душа; тоа најчесто е само и нема никого освен тебе: разговарај почесто со него и самиот ќе се изненадиш како те разбра; љубовта со љубов ти ја враќа; и тоа, како и човекот, има своја судбина: не придонесувај да му е тешка; ако остари, ослепи или оглуви, ако стане неподвижно и остане без заби помисли дека тоа може и тебе да ти се случи, зашто староста е иста за сите; не однесувај се кон него како кон некој обичен предмет, зашто кога ќе го изгубиш, ќе видиш колку е жално; испрати го на неговиот последен пат и размисли дека секоја смрт, било таа и на животно, е загуба за сите: еден живот помалку на земјата”.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Сите мои документи се пред нив, а тие одново ми земаат мера.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од моментот кога машината за првпат се појави, исчезна потребата од човечкото ринтање, па според тоа во голема мера и потребата од нееднаквост меѓу луѓето.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Бунар е обликуван како кинеска кутија која содржи сѐ уште неоткриени прегради и веројатно уште по некое дупло дно, скриено до следниот обид за толкување на овој повеќезначен роман во кој можните комбинации на прашања и одговори со оглед на доминантните мотиви на сомнеж, на гласови на кои не е можно со сигурност да се потпреш, на паралелните наративни текови, се наизглед неисцрпни во мера во која овој роман може да го понесе епитетот на отворено дело без дефинитивни вистини и конечен, смирувачки крај.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
За композиторот на музика на удиралки секој звук е прифатлив; тој го истражува „немузичкото“ поле на звукот кое академиите го забрануваат и тоа во онаа мера во која е тоа можно да се направи мануелно.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Тој сознаваше во колку голема мера се однесува сето тоа на него.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Сметам дека пораките што ги восприемаме во голема мера се вообличени со формата преку која доаѓаат до нас.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Причината за тоа во голема мера се должи на широко- распространетото прифаќање на митот за транзицијата.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
