мешавина ж.

мешавина (ж.)

Низ гужвата почуствував некоја мешавина од евтин парфем и испотена мишка, но таа смрдеа и не беше толку страшна колку онаа духовната која лебдеше низ воздухот.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Понекогаш ми се смачува кога ќе видам мешавина од страв и обожување на лицето на народот, толку бесрамен јавен копнеж на стадото за водач, но ако замижам на двете очи, и тоа некако ќе го преживеам.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Ја чувствував миризбата на неговата коса, некаква мешавина од мириси на сите мирудии што од Индија ги имаше донесено мајка ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Додека тој отиде до прскалката, цревото силно исфрлаше мешавина од компримиран воздух и вода.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Слична тенденција се воочува во Србија кадешто пак имаме држава која не се темели врз модерниот поим за народност, туку се споила со една пред-државна етничка мешавина, па така на Косово на иста територија парадоксално постојат две паралелни држави: српската државна власт и парадржавните тела на Република Косово.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
И навистина, гепекот ми беше полн со слатки бонбончиња кога си тргнав накај Скопје, ама од сѐ најдобри беа двете тегли со мешавина за енергетско подигање на телото.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Српскиот правопис, кого српскиот јазик успешно го одвои од некогашната руско-славјанска мешавина, ќе им го открие и ќе им го омили на Македонците нивниот роден дијалект и ќе ги отуѓи од тешкиот и заплеткан историски правопис со кој се служат Бугарите и како попроста и поуслогодена работа ќе ги разниша кај народот најдлабоките корени на бугарската пропаганда и на бугарската писменост кои Бугарите ја имаат широко распространето.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тоа е таква мешавина. Јас сум Ирка, по мајчина страна, Англичанка и Шкотланѓанка и малку Индијанка од страна на татко ми.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Исходот ќе биде некој вид мешавина чијшто карактер е тешко да се предвиди.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Со еден радикално конструктивистички гест Ататурк го укина старото писмо, коешто се пишуваше со арапски букви и беше мешавина од персиски, турски и арапски, и создаде нов службен јазик од народниот турски.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Ги премолчуваме емоциите, но нема да можеме уште долго да ја потиснуваме горчливо слатката мешавина на жалење и каење.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
-На пример, таков одвратен факт - почнува тој и ненадејно се преобразува: зазема некаков антички став, бледнее, станува сѐ помрачен, а во неговите очи, кои наеднаш се отворени неприродно широко, се пали чудна мешавина од пакост, тага и демонски начела.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Еве, направив нова мешавина на тревки. Би требало од ова уше поарно да му стани на чупето.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Денешниот научник е или мешавина од психолог и инквизитор, кој до најситни детали го истражува значењето на изразите на лицето, на гестовите, на тонот, на гласот и на ефектот на дрогите во шок-терапијата, хипнозата и во физичката тортура заради извлекување на вистината; или пак е хемичар, физичар или биолог, заинтересиран само за оние гранки од својата специјалност кои се во врска со одземањето на животи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Па се врти кон витрината и кратко се задржува барајќи ја во аптеката вистинската мешавина, а тие сите исти и, држејќи го в рака како да е „драгуљ“, го предава на болниот и неговата придружба наплаќајќи го како бесценет камен.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Во собата владее молк. Мертен во воздухот ја чувствува мешавината од шок и надеж. Мајснер насмевнато го поддржува.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Нејзиното офкање, со онаа специфична интонација, мешавина на задоволство и повик за милост, го излудуваше.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Движењата во тој миг ѝ беа мешавина на местена сензуалност, која се граничи со вулгарност, карактеристична за повеќето ’комерцијални сексуални работнички’ и формализираните потези на службените лица, отсечни и строги, онакви какви што и би морале да бидат за да влеат авторитет, и да отстранат секаква можност за избор.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Во една тоталитарна варијанта, прогресот беше претставен како мешавина на социјалниот дарвинизам, еугенизмот и науката за расата од крајот на XIX век и за создавањето на надчовекот, со цел да ја трансформира човековата историја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Еве, за тебе најубавото, - и тука ме погледна, со носот покажувајќи ми накај мојата чинија каде што имаше мешавина од лигави и крцкави кожи на кокошки.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Повеќе