мотоцикл (м.)

И ѝ раскажа на Луција за случката со мотоциклот, онаа со возењето на едно тркало, но ѝ раскажа и за онаа ноќ кога јас ги забавував девојките качувајќи се на скала што не е потпрена на ништо; таа не веруваше, се смееше, се држеше за челото и велеше: „О, не, па тоа не е возможно! Не, не тоа никако не може да биде!“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Одеднаш, во еуфоријата што нѐ обзеде пред девојчињата (цело време погледнував дали е тука Луција, но неа ја немаше; утеха ми беше што тука беше нејзината најдобра другарка и јас претпоставив дека таа бездруго ќе ѝ пренесе што видела), додека Земанек лудуваше на мотоциклот, крај оградата на патеката видов скала: обична скала со која се берат јаболка.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Слегов од мотоциклот и реков дека не сакам, дека мотоциклите не ме привлекуваат, но дека можам да го научам Земанек да вози подеднакво добро колку и јас.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Денеска пред анчето на Петко стоеја неколку германски камиони, покриени со шаторски крила. Пред камионите стоеја два, а зад нив еден моторцикл.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Една вечер се забавивме со Земанек на тренингот. Дојдоа да нѐ гледаат некои девојчиња од гимназијата, но и од текстилното школо, и ние беснеевме на мотоциклот, еден по друг: првин Земанек скокаше од ритче на ритче, а потем јас возев на едно тркало.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Напред и назад ги следеа моторцикли со митралези „на готовс“.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
По сѐ изгледало, војникот со шлем и со машингевер на градите, извидник, курир за воени врски или паничен дезертер пред пропаста на Хитлеровиот Рајх, бил убиен од некој шеесетгодишен свештеник Доситеј Давидовски со куршум на тулски нагант од заводот на императорот Петар Велики зашто црниот мотоцикл го присвоила месната црква.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
По два часа вратоломно возење, тој застана и му го даде мотоциклот на Земанек.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
На одење дома, откако го вративме мотоциклот, Земанек купи шише вино и ние цела ноќ пиевме и разговаравме.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Наеднаш се слушна брмчење на мотоцикл и маж без офицерски ознаки, нареди: - Другари!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Не ми беше по волја, се лутев, а тој рече дека мора да оди со „газдата“ на Зајачки Рид, оти овој му ветил дека дента, на крајот од тренингот, ќе му дозволи да се повози малку со неговиот мотоцикл.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Земанек возеше, а јас седев одзади на мотоциклот; Земанек постојано повторуваше: „Ова мора да се претвори во пари човеку, ова е чудо, какви планови, какви печурки, ти си златното јајце, ова мора светот да го види, човеку!“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се случи вака: јас, за да се покажам подобар од Земанек (иако првпат седнував на мотоцикл), одеднаш притиснав на гаста, и веќе следниот миг предното тркало на мотоциклот се крена во воздух; газдата вресна, скокна, се исплаши, но ништо не се случи: јас продолжив да возам само на задното тркало без никаков проблем, и така возев неколку минути, на рамниот дел од патеката, напред и назад!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
17. Михајло Горачинов нашол еден мотоцикл, му ја затегнува гаста и вика: — Ајде, Небеска, ќе дојдеш со мене?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Земанек возеше бавно; газдата се смееше, му велеше да забрза, но Земанек немаше храброст да нагази на мотоциклот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)