мошне (прил.)
Во мошне значајниот и во повеќе насоки инструктивен есеј „Еден опит“ со трите поднаслови... „за традицијата и иновациите“, „за откривањето на песната“ и „иднината на поезијата“, Блаже Конески ја сподвижи теоретската размисла за посебностите на индивидуалниот творечки опит кај нас, што може да биде од посебно значење и не само за македонската литературна историографија.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Тука од сите заборавено живееше едно мошне сиромашно семејство: старец и старица, со козле, децата одамна им беа на печалба, ни трага ни глас од нив со години.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Верувате дека на луѓето лошо им се пишува? Кога сите луѓе би одбиле да одат во војна, тоа е мошне просто, би рекле: „Јас не одам.“
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Го засакав вашето пишување и свежината на оваа книга со многу хумор во сепак мошне тешката епоха за сите одгледувачи на кози...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Во историјата на хрватскиот народ пророчки стигматизации и визии имало мошне малку.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Се сеќаваше мошне добро на настанот врзан за тој чифт чевли.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Водата е мошна чиста и бистра. Далеку од брегот се распознаваат струи на пенливо бела вода во зелената езерска.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Стоеше под гола мошне разгранета липа и под безбојната старомодна наметка на толку висока како што мислев дека е, без јасен лик и со спуштени раце, неподвижна.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
„Ете гледаш, чедо мое, зошто пречесен отец Стефан не можел да го реши записот од прстенот на логотетот, иако во ука мошне вешт е и надарен: затоа што за него словата сочинети се од зборови, а за мене од гласови.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Податливоста на кириличниот систем на писмо за промени, графичката едноставност и елеганција го прават мошне погодно за бележење на текст и негов пренос во време и простор.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Мошне брзиот пад на електричното полнење би предизвикал електрично празнење: иглата би се однесувала како светлечка шипка.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Мокасини од кожа мошне добро изработувале уште Индијанците.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Карактеристично за велешкото стопанство било мошне развиеното лозарство.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ти беше мошне исцрпен со твојот преглед на можните турцизми кои можат да се најдат на нашата листа.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Таа проектира мошне прецизно јасна светлина, фокусирана врз една позиција од која произлегоа безброј човечки жртви, силни страдања и депортации, толку многу доброволно и принудно ропство кај сателитските народи на СССР.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Лирскиот талент што го носеше во себе знаеше мошне успешно да го вткае во секоја емисија.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Она на што најпрво се сети тој беше да се обрати до ССМ, од каде што доби мошне добри правни совети за валидноста на известувањето што го доби, а беше запознаен и подучен за неговите права од работен однос.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Како таков Христов мошне придонел за ширењето на вистините за историската самобитност на македонскиот народ, за неговите поробувања и разделби, за неговата антифашистичка борба за создавање на своја целосна држава.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Татко ми важеше за мошне информиран човек.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Со оглед на неговите политички насоки, феминизмот личи повеќе на реформистичко отколку на револуционерно движење, бидејќи неговите политички цели се мошне конкретни и не е тешко да се предочи нивното постигнување; овие цели се промовираат со повик кон раширените морални интуиции за чесноста.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
