наближи (св.)
Наближувам така и гледам дека и луѓето биле врзани со ортома.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Наближувам кон луѓето, а тие ги привсениле веѓите и крв немаат на лицето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во светлината на денот кој полека згаснува, дожд наближува.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
Седам во тремот додека наближува дождот него летните запурнини го навестуваат премалените треви пеплосаните лисја на црешата лепливите мириси на летото.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Времето веќе се наближува. Пишуваше: „Ќе стигнам на единаесетти август. Ќе дојдам во Маказар.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тој подлец изгледа го имаше веќе здогледано наближувањето на непријатностите па сепак, во огледалото, со чудна ноншалантност си го бришеше со белата мека крпа измазнетото лице , а потоа не го прескокна и она долго размачкување на помадата по образите и по челото без да стори ниту еден неприличен гест, или барем да побрза и да ми се тргне од пред очи, како што постапуваше многу често.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
В сенчести гранчиња тука кукајца се вести штом пролет ќе наближи само, таговно в пресрет и кука.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
X Наближуваме кон главниот град. Се насетува медитеранската свежина.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Се наближуваа кон паркот во близина на саатот.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Доцна околу ручек тие наближија до првите бригади.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Но минат бргу миговите на утрината и еве: веќе и пладне наближува, една мисла бавно над ведрината потајно се спушта и загрижува.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Старецот молкнал. Според негова сметка средноќта веќе се наближувала кога, со оние што биле будни, слушнал дека роговите на ненадејно исплашениот добиток со тап звук се удираат во мракот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Веќе беше наближана полноќ кога влегов дома.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во тој момент одзади наближи една мала селска кола, која што подзапра кај раскрсницата, за да заврти по другиот пат.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
И штотуку наближам до Сена мојот поглед ја напушта земјата, ме напушта и мене и тргнува да плови меѓу ѕвездите... и нешто длабоко тогаш се вознемирува во мене: моето човечко битие, горе меѓу ѕвездите, го препознава својот древен дом, своето древно огниште, мојата роднинска постела...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Наближивме до машкиот логор и прашуваме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Како што наближуваме кон станицата, така и мене ми се потпуштаат солзите...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Наближуваше времето кога требаше да одиме во театар на последната атеистичка претстава.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Кога наближија толку многу да можат јасно да се видат, Горјан искомандува: - Оган!
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
И оди тој И сега чекорот негов ги гази трњето патот на сонцето што го замрачува Пат од бигорот на осамата до осамата на зборот светот што го мисли и плоди И тие што чекаат среде гороцвеќе и птици Гласот му го препознаваат веќе што огрева во песната на неменливата радост Чекори и не се обѕира тој Сам да се биде и пак со сите истата ѕвезда на надежта што ги води По зорницата тој оди во несоницата на песната што наближува
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
