наблиску (прил.)
А знам дека, нас Македонците, не нѐ оставаат понаблиску и во огнот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Под еден куп камења Најблиску сме до животот
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Никогаш не сум ја видела понаблиску среќата и болката, што се вели, никогаш толку едно до друго застанати. 11.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И умот ти се земал кога знаеш колку си наблиску со тој што го сакаш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе му застанат очите наблиску и веќе ништо не пушта меѓу нив да помине.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Отрчав и го поделивме со тие што ми се најдоа најблиску.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Веќе не знаеш од кај ти е понаблиску смртта.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Зар дека многу наблиску е злото и секој со секого се клевети, само напорки се гледа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сум влегла во некој кошмар и ту наблиску, ту надалеку си го слушам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кога запревме, војводата рече дека сега е најблиску до бога тоа божјо копиле.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Не ги пуштам понаблиску до мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од тоа најмногу се плашеше, а со тоа беше најблиску до вистината.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И, згора на тоа, ми иде и да се покријам преку глава и, така насамо, одново да се гледаме со смртта која честопати ми стоеше понаблиску од животот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сѐ се распрскува и смрди, не се стои понаблиску.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Најмногу страхуваше од помислата, инаку најблиску до вистината, да не бил пуштен Чанга едно време да лудува со козите во градот, да ги собере околу себе, во тој заносен марш, сите свои истомисленици, несудени припадници на козјата „работничка класа”, па еднаш засекогаш да се стави крај на козарското прашање во социјализмот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ама, неговото дишење сѐ отпоблиску го слушам, сѐ понаблиску ми доаѓа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Некоја реа, гној од нешто што скапува наблиску до мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Со брадата втисната меѓу колената што силно ги има зграпчено со обете раце, се ниша ту напред ту назад и не откинува поглед од огнот и до болка чувствува како му се стега желудникот и тие, кои до него најблиску седат, слушаат како гласно му кркорат цревата...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Никој не седеше на ниту една од масите што беа најблиску до нив.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Амамџијата Селим, кој со топлите ленени крпи го триеше телото на ибн Пајко во Чифте-амамот, небаре беше најблиску до неговата мисла и до неговата душа.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)