набој (м.)
Тој набој попушташе, од кога небото ќе се олеснеше, па можеше полесно да се диши...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Ливадата на ова сосем голо теме од моето присуство облик ќе си земе достатен за сите чудесни каприци што висат со набој на две овчји цицки во оваа прва архетипска штама прецизно се слушам како блеам сама се одбивам и пуштам во чисто звучни пруги моето ткиво да пропадне во флуид ливадата ин виво бесконечно ја рудам ме нема, ме нема не знам како пеам и зошто се трудам Знам, моја силуета но друга овца шета со оваа шепа.
„МАРГИНА бр. 2“
(1994)
Тој треба да живее во постојан набој на омраза спрема наворешните непријатели и внатрешните предавници, на триумф поради победите и на самоомаловажување пред моќта и мудроста на Партијата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кога ги мрдна очните капаци почувствува како да беа вденати во жица со набој, а очните јаболка му беа тешки и тврди како џамлии во очните дупки.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Тивка спиритуална музика, исполнета со емотивен набој.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Гледав со очите вперени кон него, а звуците од оргулите ме разбрануваа и предизвикаа кај мене невиден набој на емоции.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Анализирајќи ја рамката, кон делото ќе добиете поинаков пристап при што ќе сознаете дека „филцот (термички изолатор), маста (движење и храна) и бакарот (енергетски спроводник), соединети во оваа енергетска скулптура и директно поврзани со подот, сочинуваат поле на сила и набој”.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Новинарите фотографираа, Томаица, Тамара и останатите асистенти позади бината беа под многу висок набој.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Тој ќе прати еден убав набој на фотонска енергија.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Се менуваа така природните појави во атмосверата, една зад друга а нам ни беше некако најпријатно после дождот, затоа што пред дождот набојот беше некако кобен, па сите луѓе па сите луѓе беа некако напнати.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Се создаде некој набој на негативна енергија, но преживеавме некако.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Почетокот нека носи набој на наговестувања. Подоцна, само засилувај ја сликата.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Постои набој. Имаат кик. Воопшто, на музичката сцена се појавија цел куп нови бендови.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Писмата* Келн-Скопје од 89 г., што се пред вас (драги („)маргиналци(“) и творјани), се наоѓаат тука од три причини: првата и апсолутно доминантна е онаа естетската; станува збор за една комплексна, измамнички автореференцијална и во крајна линија лирска во своите пајажинести структури, приказна, всушност Дијалог (воспоставување Разлики што искри Креација!) меѓу два прилично различни духа чиј што фантазмогориски набој се судира на тоа чудно поле на епистоларната проза; втората причина е обидот едновремено да се воспостави како разликата меѓу тоа “fin de siécle време” (кога медиски суптилно дозираниот но континуирано експандирачкиот фашизам на Милошевиќ и неговата клика од глупаци, слуги и разбојници, почнуваше да се прелева преку чашата и полека да ги разјадува и онака тенките шевови на „вештачката творба“) и ова време (на нов почеток, како во нов век, на некој начин, без доволно артикулирани репери и со многу неизвесност), така и сличноста, што можеби најмногу се согледува во таа потенцирана артифициелност, маниризам можеби, ескапизам дури, што, на некој начин, самата уметност и е, гледана од тој беден политикантски агол; третата причина (зошто токму овие „декадентни“ писма, кога и Вулкански и Станковски имаат дела многу „позаводливи“, „попримерени“ на овој сегашниов - „нововековен“ - контекст) се надоврзува на втората: кои сме и што сме со тој багаж што го имаме во главата?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
