награда (ж.)
Едноставно не можеше да се помири со идејата дека тој е човекот што е предложен за Нобелова награда.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Парничните трошоци ја опфаќаат и наградата на адвокатот и на другите лица на кои законот им признава право на награда.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
На тоа доделување на најголемата филмска награда не се појави и не се дозна од која причина.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Има учествувано на повеќе поетски настани и добиено награди за поезијата на неколку конкурси.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Наградата на слободата не доаѓа веднаш со сите свои дарови.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Карма се активностите кои тој ги прави во текот на своето живеење, за кои добива награди или казни.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Добитник е на неколку руски книжевни награди.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Семоќни волшебници со змиски очи се спогодиле да ги состават овие луѓе во мачната и тешка илјада деветстотини и дванаесетта година, во која не се знае колкав ќе е откупот на поразените ни колкава ќе е и каква награда за оние што ќе слават.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Вистинската награда и вистинските задоволства ми ги доделија читателите кои ме опсипуваа со пофалби.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Исто така Бугарија со својата искусна дипломатија нѐ поддржа…! 5/ за хранењето на избеганите Македонци во Бугарија и како најголема награда за името Бугарин што го насадија кај нас, ни покажаа барем да знаеме кој е причината за сите наши несреќи, а тоа била…Русија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Парничните трошоци ги сочинуваат издатоците направени во текот или по повод на постапката, а тие ја опфаќаат и наградата на противничкиот адвокат, како и на другите лица на кои законот им признава такво право.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Наградите, дипломите и плакетите стоеја на свечено украсената маса пред тројното жири.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Фараоните на своите војсководци како награда за храброст им давале ќуп со мед.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Резигнирано ќе ја одбие Нобеловата награда.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тука меѓу луѓето кои преку генералските униформи имаат облечено фракови и се членови на елитно ловечко друштво во кое како највисока награда се добиваат еленски рогови и каде што на секоја реплика меѓусебно си разменуваат скапоцени подароци, главно оружје.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
За возврат, или како награда, на Поетот целосно му припаѓа привилегијата да располага и да господари со својот свет на соништата.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Нивната награда или спасот беше вон историјата и надвор од времето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
„Па, прилично – многу великодушна награда – не сакам да кажам колку точно; но едно сакам да знаете – не би ми пречело да издвојам чек на педесет илјади франци за оној што би можел да ми го достави писмото.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И ете, како награда за сѐ беше изгубено, како во најубав сон, маѓепсани стоевме на тој брег.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Оценувачи повеќе - нема (овде ги изоставам жири комисиите составени за доделување на неколку државни награди).
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
