назорум прил.

назорум (прил.)

По нив, назорум гордо чекореше чичко Анѓеле и на рамото носеше две пушки.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
На стариот му заприлега тој како да е добар светец што слегол од иконостасот на некоја напуштена црква и назорум дошол и во неговиот двор.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Само заокружив назорум, назорум, како да демнам, а уште повеќе како да ме демнат.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)