налан (м.)
Ситниот лимар затропа со дрвените налани и ме осветли со џебна запалка; ми ја раскопча кошулата и се загледа во пликовите на моите гради.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Одвреме-навреме од улица ќе чуеја луѓе да зборуваат или некој со налани по калдрма ќе затропаше, а неколку пати и коли поминаа.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Ги навлеков наламите и се исправив.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
И да посакам ни чекорите не би можел да си ги скријам. Низ куќата шетаме по налами.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
За време бугарско почна да се носи кусо, па чевли како налани, оздола дрвени ѓонови.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
На портата од Алимасковци се слушнаа три одмерени удари... а преку дворот женски налани.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Јанко штом дошол до нужникот, ги оставил наланите и бос по снегот, се префрлил преку едно ѕитче.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Таа станува од местото, тупка со наланите по чистото светнато калдрмче, над кое држи ладовинка стара лозница.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Морав да го одврзувам скутникот, да навлечам место налами влечки на нозете, а потоа, во еден долг разговор со Парнаџиев, да го потрошам сето свое умеење за да добијам мало тавче ѓувеч место моето исчезнато тавче ориз.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ги познава тој пргавите чекори на Садие, тропањето на нејзините налани.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Некои од нив се на налани, па под нивните нозе се огласува секој час целата клавијатура на нерамната калдрма.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Таа го поткрева фустанот и гази во водата така сосе налани.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
АНДРЕЈА: Уште некој час и гладните работници ќе тргнат со налани преку Камени мост кон монополот.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Фатен во заграб со една бабичка, која се плаши да не ѝ се лизнат наланите на мразот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Амови, колани, налани, леѓени, свеќи, златни украси, ибрици и ќунци, сабји, ножови: налбатите и ковачите креваа врева, папуџиите пееја, кожарите си ги обработубаа кожите во камени корита, кујунџиите со двојно око ги виткаа шарите на своите белегзии и ѓердани.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Скокај Скокав од радост кога врнеше, а јас добив нови налани од Бит пазар.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ене, во ќошот, во дворот и му дале налани.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
