налее (св.)
Речиси гледам како му се налеваат ножињата и рачињата, се познава мешето кај му е.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Му ја подигнуваше главата и му налеваше в уста блуткав топол чај.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Чауле зеде нова чаша со мастика и налеа во неа од водата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Извор вода извираше плодно поле наливаше - плодно поле род народи.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Одговараше кратко на прашањата и брзаше да налее ракија и вино.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ги носи мајка ми, налеала малку света водица врз нив, а потоа и со водата и со каменчињата и со крстот нѐ врви еднопоедно сите деца, нѐ замива и нѐ разурочува.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Скришум, кога го полнеше чанчето со вода, за да му го подаде на првиот бригадирец под насипот, Мече налеа вода и во својата направа.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Шумоли - в срце тага налева за црноземните робја, шумоли скришно за мртви поља за села и градови - гробја.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
А гледам сѐ што треба има човекот: исправен е, џамаданот му крцка на плеќите, бечвите ги налеал со жили, со јачина.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Овчарите ги оставија бравите и навртоа на пресопта да ги топат опинците во локвите и да си налеат вода.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Некои прифаќаат и ми прават друштво, некои дури и уживаат додека се налеваме со по една, втора, трета тура...
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
А тој, како на готовс, срипа и извади пластични чаши и налеа од сокот држејќи го под мишка бебето, кое, патем, се викаше Барбара. И ѝ личеше името!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Тој налеа малку кафе. Во заднината, две девојчиња си играа со коцки на килимот во дневната соба, под светлината на зелените светилки.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
- За срцево ти си нешто ново, нешто што налева радост, надеж.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Една приквечерина Преспа си ги налеала стомните, ги затнала седумте кладенци и си тргнала накај домата.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Тој, откако си налеа од самоварот чај, продолжи: - Е, мои мили Балканци, во мигот не можев да утврдам во кремљското здание како дојде до моето испраќање во Гулаг.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Сето е со кучешки загребини, некаде издраскано и одрано, а некаде со тиња, со налејано песочиште. 55
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Ех, кукло, ти што ми го разубави животот, ми налеа среќа за вечни времиња, како ли се викаш?
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Меѓу нив, меѓу редовниците, постоеше договор, а него никој не смееше да го измени, онаа, на која ѝ дошол редот, да биде извикана од таа што налеала вода пред неа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Бесконтролно, механички, безволно наливаше вино во чашите и пиеше. Пиеше...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
