налока (св.)
Сигурен бил дека овојпат ќе се налока словенска крв.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Со џандари, со `ртки, со загари и со некои нашинци, лижнигазовци, оттаму, од Прилеп и од Битола, ќе клапнеа уште одвечер во населбата и ќе им заповедаа на редовниците да им приготват убави вечери - питулици, мазници, зелници, печени кокошки, пресни погачи, чомлеци и јании; откако ќе се накркаат, ќе се налокаат вино и ќе се акнеа да спијат во гостинските одаи, за таа цел, за нивното доаѓање, предвреме напрашени за од страна на болви, вошки и други инсекти.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Имам младо срце. И јас бев арамбаша на твои години! Уште сум ѓавол. Ќе се налокаме некоја вечер, да се запознаеме подобро. (Пауза.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
