наречник м.

наречник (м.)

А раширените рачички на куклата би го задавиле, иако не можат без него, само да го принудат да ги заборави витосните наречници.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Се раѓам јас и сите застанале да мислат како да ме одбранат од лошите наречници.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Така ти е речено од наречниците, си заборавил. – Одговорија елените што ги влечеа санките.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Туку, што ќе правиш, домаќин ти е... И тоа ти го нарекле наречниците.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Самовилите се виновни, односно – наречниците.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Не, не јас, наречниците ме зарекле.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)