наслони (св.)
Наслоните се врз каменот името ќе ѝ го чуете.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Старецот се наслони на ѕидот од кабината. Очите му беа замаглени.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Седам и квачам дури и не знам Дали ќе е ова уште еден Циркус Принтипрам* И дали ќе се испили беден или вреден стих од ова што се мачам доцна во ноќта – ѓупка кога напрегам гради и срцето тихо тупка во оклоп од коски А мојата душа расчленета Ко Лајбницовите Монади Моли: – наслони се стиху на моите мисли ко дете на мајчини боски 2008
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
