наслон (м.)
Сепак, ќе стасаат порано до колипката и ќе го сочекаат Циганчето на една клупа со откорнат наслон.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Во кујната силно вриеше некоја вода. Ја остави да врие пет секунди, а потоа со едната рака се фати за наслонот на столицата, стана, ја најде вратата и излезе.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Мама ќе потрча кон вратата, додека тато го стега наслонот на фотелјата со побелените прсти.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Тој посегна по книгата што лежеше на подот и седна потпрен на наслонот на креветот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се подигна грчевито држејќи се за наслонот, како да ќе му побегне столот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Значи моите сестри сето тоа го виделе, а виделе уште и два кувера еден врз друг и најозгора една излижана гуна, една столица без наслон на која се јадело.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Во меѓувреме, Рада веќе беше на удобниот двосед, сместена во широкиот наслон, глумеше смиреност за туѓите очи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Се опира со грбот преку наслонот на столицата, замижува малку и мисли: „Веројатно не се лажев, треба да имаше таков потез, но јас не можев да го најдам.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Влево - маса со столчиња - знаеше - средниот стол е за неа, го префрли палтото преку наслонот и седна.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
