настрви (св.)
Изгледаше како некои невидливи огромни чудовишта да се настрвиле на нас, ја поткреваат земјата и бараат уште жртви.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Од нив настрвна и се надигна целиот океан.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Многупати татко му го скаруваше за дека се забавал в град и не идел да му помага во работата; арно ама Силјан беше фатил еден лош пат, тики ич не го слушаше татка си и мајка си, што ти велат вај, бај да не се настрви пес на касапница, да после мачно е да се одучи.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Се исплашиле Баручиевите дека на нивните скапоцености може да се настрви некој од туѓинците во градот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Жените се настрвија на зрелите и дрочни, црвени и црни капини, не мислејќи на трњето со кои се штитеа дарежливите плодови од ненамерните натрапници, а мажите го враќаа чекорот назад од помислата дека некој вол го подмочал пред да го однесат на колење за некоја трпеза надвор од листата за јадења.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
А таму се сретна со несреќните врапчиња и се настрви на нив.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А туѓинците биле многу настрвени по такви нешта)!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Не можеме слободно ни да дефилираме овде, кучиња се настрвиле на нас.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
За обичниот човек никој не измислува досетки, не се мачи да го омаловажи, него едноставно никој не го забележува, а на Голем Тодор многумина му беа настрвени.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Боб: Кога твоите другари ќе слушнат како се настрви врз нив...
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Си заплакаа Мариовците и се затресоа, гледајќи дека Турците се настрвија и пак ќе нападнат, ќе опљачкаат и ќе изгорат и други села. И не се излагаа.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ете, кај Дамчевци се настрвил Булиман; нема недела да не дојде со десетина парталковци, маната на лов по Лигураса, слегуваат долу в село и со дни и недели беснеат со таа кучка — ќерка му Ѓурѓа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Фелдфебелот беше конечно збунет, а беа збунети и другите зашто имаше повеќемина што беа настрвени на Србина кога го видоа другарот мртов.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Едниот се викал Борис Калпак, другиот Наџак-Јанко, обајцата настрвени и со крвави раце од она што пред тоа било и злосторство и одмазда.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Мојот Тим се настрвил на едно дете. Сврдел, чинам дека така се викаше.”
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Козичката играше со роговите за последен пат, а волкот ги настрви острите заби.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
